ถ้าหากว่ามันคือสายสุดท้าย
ก่อนที่เธอจะวางแล้วก็จะหันกลับไป
ไม่ต้องขอโทษเพราะเธอไม่ผิด
แต่อาจจะผิดที่ฉันยังคิดถึงเธอ
แค่อยากจะซึมและซับเอาไว้
ให้เป็นความทรงจำของฉันในครั้งสุดท้าย
จะเก็บเธอไว้ในนั้น เป็นความทรงจำสุดท้ายแม้ฉัน
ต้องก้าวเดินออกไปจากใจของเธอ
ก่อนลืมตาทำได้เพียงภาวนา
ก่อนจะรับสายจากเบอร์เธอโทรมา
เพียงแค่เห็นเบอร์ของเธอ น้ำตาของฉันมันก็เผลอ
เอ่อจนล้นดวงตา
ไม่มีคำใดจะพูดก่อนจะลา
อาจจะเสียดายที่ยังไม่ได้ทำ
ความรู้จักกันมากกว่านี้ เวลาไม่เคยจะพอสักที
พอให้ฉันนั้นได้รักเธอ
และที่ผ่านมานั้น ทำให้ฉันรู้จักรัก
แม้ไม่นานเท่าไร แต่ก็เข้าใจ (เข้าใจ)
ถ้าหากว่ามันคือสายสุดท้าย
ก่อนที่เธอจะวางแล้วก็จะหันกลับไป
ไม่ต้องขอโทษเพราะเธอไม่ผิด
แต่อาจจะผิดที่ฉันยังคิดถึงเธอ
แค่อยากจะซึมและซับเอาไว้
ให้เป็นความทรงจำของฉันในครั้งสุดท้าย
จะเก็บเธอไว้ในนั้น เป็นความทรงจำสุดท้ายแม้ฉัน
ต้องก้าวเดินออกไปจากใจของเธอ
และที่ผ่านมานั้น ทำให้ฉันรู้จักรัก
แม้ไม่นานเท่าไร แต่ก็เข้าใจ
(หากจะต้องไป)
ถ้าหากว่ามันคือสายสุดท้าย
ก่อนที่เธอจะวางแล้วก็จะหันกลับไป
ไม่ต้องขอโทษเพราะเธอไม่ผิด
แต่อาจจะผิดที่ฉันยังคิดถึงเธอ
แค่อยากจะซึมและซับเอาไว้
ให้เป็นความทรงจำของฉันในครั้งสุดท้าย
จะเก็บเธอไว้ในนั้น เป็นความทรงจำสุดท้ายแม้ฉัน
ต้องก้าวเดินออกไป
ถ้าหากว่ามันคือสายสุดท้าย
ก่อนที่เธอจะวางแล้วก็จะหันกลับไป
ไม่ต้องขอโทษเพราะเธอไม่ผิด
แต่อาจจะผิดที่ฉันยังคิดถึงเธอ
แค่อยากจะซึมและซับเอาไว้
ให้เป็นความทรงจำของฉันในครั้งสุดท้าย
จะเก็บเธอไว้ในนั้น เป็นความทรงจำสุดท้ายแม้ฉัน
ต้องก้าวเดินออกไปจากชีวิตเธอ